Mooi artikel over het schieten in de Flair door Herlinde Matthys.

VROUWEN MET STOERE HOBBY’S: Lieselotte (22) doet aan schietsport

‘Mijn doel is om in 2024 naar de Olympische Zomerspelen te mogen gaan voor België, maar daarvoor moet ik nog keihard trainen!’

schietsport
© MIKE VAN DER WEIJDEN EN HANNAH VERHOEVEN

Dat vrouwen een serieus stel figuurlijke ballen aan hun lijf hebben hangen, tonen we elke week door een vrouw met een stoere hobby in de kijker te zetten. Lieselotte Janssen (22) is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, want ze doet aan schietsport.

Lieselotte Janssen (22) komt uit Dilsen-Stokkem en is afgestudeerd als kleuterjuf. Deze Limburgse heeft in haar vrije tijd geen handtas of takeawaykoffie in haar hand, maar een pistool. Toch moeten we niet oppassen. ‘Ik ben niet gevaarlijk’, lacht ze. Ze beoefent namelijk schietsport.

Kan je daar wat meer uitleg over geven?

‘Ik schiet op een doel dat zich op tien meter afstand bevindt. We mikken op kleine papiertjes waar lijnen opstaan. Hoe dichter je bij de roos zit, hoe mee punten je scoort. Ik schiet meestal enkel tegen vrouwen, maar er zijn ook wedstrijden die gemengd zijn.’

Hoe ziet je wapen eruit?

‘Ik schiet met een luchtpistool, dat werkt op perslucht en schiet een soort kelkjes af. Het lijkt op de kogels waarmee je op de kermis in het schietkraam mag vuren, maar dan van betere kwaliteit (lacht). Het is een pistool dat eigenlijk iedereen zich mag aanschaffen. Je hebt er geen vergunning voor nodig.’

Hoe ben je daar eigenlijk ingerold?

‘Ik ging vijf jaar geleden eens mee met mijn papa naar de schietclub. Ik mocht ook zelf eens schieten en daar bleek al snel dat ik echt wel talent had. Ik begon met kleine wedstrijden en groeide zo door naar internationale competities waarin ik voor ons land uitkom. Zo ging ik vorig jaar naar het WK in Zuid-Korea.’

Amai. Op welke plaats sta je dan in de wereldranglijst?

‘Momenteel ben ik 144ste in de wereld. Ik zou heel graag binnen die top 100 raken. Mijn doel is om in 2024 naar de Olympische Zomerspelen te mogen gaan voor België, maar daarvoor moet ik nog keihard trainen!’

Moet je veel oefenen?

‘Ja, ik ga toch zo’n drietal keer per week naar de schietclub. Gelukkig ligt die op maar vijf minuutjes van mijn deur. Daarnaast zorg ik ervoor dat ik ook fysiek volledig in orde ben.’

Vertel.

‘Heel wat mensen vergeten dat schietsport ook fysisch heel zwaar is. Je schiet meer dan zestig keer, dus dat wil zeggen dat je dat zware wapen telkens met je arm omhoog moet tillen. Dat voel je na een poosje wel hoor, mensen onderschatten dit. Daarom ga ik ook vaak naar de fitness om armspieren te kweken.’

Wat zijn de voorwaarden om een goede sportschutter te worden?

‘Fysiek sterk in je schoenen staan zoals ik hierboven al zei, en daarnaast is het mentale aspect heel belangrijk. Je moet je echt goed kunnen concentreren. Als je in je hoofd met andere dingen bezig bent, dan zal je sowieso slecht schieten. Je moet alles en iedereen rondom jou kunnen afsluiten en je volledig focussen op je doel. ‘

De schietsport staat nog steeds meer bekend als een mannenwereld. Hoe komt dit?

‘Op internationaal niveau is dit al enorm veranderd en zie je steeds meer vrouwen schieten. In ons land blijft het een mannending. Een wapen heeft nog steeds een slechte reputatie, zeker bij vrouwen. Ze associëren het onmiddellijk met geweld of gevaar.’

Is het een gevaarlijke sport?

‘Eigenlijk niet. Er zijn zoveel strenge veiligheidsregels dat er weinig kan mislopen. Je moet er natuurlijk niet rondlopen terwijl je zwaait met je pistool, maar dat gezond verstand heeft iedereen. Als je de regels volgt, kan er heel weinig gebeuren hoor.’

Wat draag je qua uitrusting en/of bescherming?

‘Ik draag een speciale bril met een oogklepje zodat je gemakkelijk één oog kan verbergen. Op die manier kan ik mijn beide ogen altijd openhouden en vermoei ik ze niet door constant een dicht te knijpen. Verder draag ik speciale schoenen zodat ik stevig kan rechtstaan, een riem en een petje tegen het licht.’

Is het een dure sport?

‘Een wapen is best prijzig. Dat van mij kostte zo’n 1600 euro. Daarnaast moet je om de zoveel tijd ook nieuwe munitie  kopen. Het is dus niet de meest goedkope hobby (lacht).’

Wat is de strafste stoot die je al meemaakte tijdens het uitoefenen van deze hobby?

‘Het wereldkampioenschap in Changwon in Zuid-Korea, dat zal me altijd bijblijven. Ik was daar nog nooit geweest en het was tof om mezelf te meten tegen mensen vanuit de hele wereld.’

Wat zijn de reacties van je omgeving als je vertelt dat dit je hobby is?

‘Mensen zeggen vaak voor de grap: ‘Oei, we moeten oppassen voor jou!’ Ik moet ze dan altijd geruststellen dat ik niet gevaarlijk ben. Daarom durfde ik het in het begin aan de meesten niet vertellen, uit schrik dat ze me als gewelddadig zouden bestempelen. Toen ik wedstrijden begon te winnen, deelde ik het toch op mijn sociale media en kreeg ik gelukkig alleen maar positieve reacties.’

Waarom vind je het zo leuk?

‘Als ik schiet, dan sluit ik me volledig af van de wereld en dan ben ik alleen bezig met mijn sport. Dat gevoel is onbeschrijfelijk! In onze huidige maatschappij zijn we altijd wel met honderd-en-een zaken tegelijkertijd bezig, maar tijdens het schieten staat de tijd precies stil.’

Tot slot: waarom zouden onze lezeressen deze hobby eens moeten proberen?

‘Het is sowieso iets waarbij je uit je comfortzone moet stappen, want niet veel vrouwen hebben al een pistool in hun handen gehad. Je grenzen verleggen is altijd tof. Je leert tijdens het schieten ook wat concentratie is, en dat kan ook op andere vlakken zoals op professioneel gebied enorm van pas komen.’

Bron : Flair geschreven door Herlinde Matthys

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *